Życie składa się z naszych postaw.

 Traci życie tylko ten, kto żyje.

 Potrzebny jest czyjś uśmiech,aby samemu też się uśmiechnąć.

 Gdyby nie receptory na neuronach, z pewnością nie byłoby poezji.

 Życie to podróż, która odmienia nas nieustannie, niestety nie zawsze na lepsze. W kluczowych momentach stan face to face z samym sobą, pytając, kiedy przestaliśmy być sobą.

 Aby być niewierzącym, można być także powierzchownym i wierzyć płytkim hasłom. Aby być wierzącym, trzeba myśleć.

 Im ciemniejsza noc wokół nas, tym jaśniej, prawdziwiej i piękniej płonie Słowo Boże.

 Bo życie jest o wiele za krótkie, by zmarnować choć jedną jego kropelkę.

 Jestem teraz trochę zmęczona. Zmęczona jak zmoknięta małpa.

 Nie oczekujcie od dnia tego, co mogą dać jedynie lata. Ale nie zapominajcie, że lata składają się z dni; dlatego postanówcie, że nie zmarnujecie ani jednego dnia.

 Żaden, nawet najświętszy stan, nie zapewni ci uświęcenia duszy, jeżeli będziesz zaniedbywał obowiązki z tego stanu płynące.