Roztropne i ostrożne myślenie to sanktuarium mądrości.

 Do triumfu zła wystarczała bezczynność dobrych ludzi.

 Najgorsze są noce, gdy dzielność śpi, a ja się budzę...

 Czas rachmistrz wszystko sobie w grze z nami nagrodzi,Popędza starych, jak go popędzali młodzi.

 (...) nie potrafię dziękować, gdy przymieram głodem.

 Naszym życiem powinniśmy świat w niebo zamieniać.

 Jakże niespiesznie rozkosz opuszcza rozgrzane gniazdo.

 Szaleństwo od geniuszu dzieli bardzo cienka linia.

 Często zło pochodzi ze zbyt wielkiego liczenia się z tym, co świat powie.

 Nie warto się zanadto przejmować tym, co myślą inni ludzie. Co roku żyjemy coraz bliżej, coraz bardziej po to, aby prawdziwie żyć, a nie aby sprostać oczekiwaniom innych. Co roku jesteśmy coraz bardziej sobą. I to jest prawda.

 Z czasem samotność głęboko wnika
w ciebie i już nie chce stamtąd odejść...