Tylko ten, kto potrafi nad sobą panować, uczy się szacunku ...

 Nie ma we mnie dawnych marzeń. Niczego nie planuję. Mało wymagam od innych. Właściwie to niczego nie oczekuję. Nie stawiam warunków. Zaczęłam rozumieć, że na niewiele rzeczy w życiu mam wpływ. Mogę być odpowiedzialna jedynie za siebie, nie za innych. Życie to labirynt wyborów. Czasami trzeba puścić wszystko wolno, nieważne jak bardzo jest nam tego żal i że kiedyś pokładaliśmy w tym nadzieję. Trzeba iść dalej. Mieć w sobie siłę żeby niepotrzebne emocje zostawić w przeszłości, a nie toczyć walkę z samym sobą. Chcę odetchnąć świeżym powietrzem i zakończyć to, co niepotrzebne. Jedynie tęsknota czasami rozrywa mi skórę. Ale to nie tęsknota za Tobą. Nie miej złudzeń. Ja tęsknię za sobą.

 Mam świadomość, że wszystko, co wydarza się między nami, jest inne, niżbyś chciał, ale czasem tak się dzieje, tak w życiu bywa, że ludzie chcieliby zrobić ze sobą wszystko, a tylko rozmawiają.

 Bez przebaczenia
trudno żyć. Bez przebaczenia trudno nawet umrzeć.

 Bo czasami wynikiem prostych pytań była porażająca niemym krzykiem cisza.

 Każda śmierć, która dotyka nas dzisiaj, stawia przed naszymi oczami wczorajsze życie.

 Kiedy chodzi o kogoś, kto jest dla nas ważny, trudno się nie martwić.

 Czas to nie kaseta magnetofonowa, którą można przesuwać w przód i w tył.

 Gdyby zaofiarowano nam nieśmiertelność na tym świecie, któż chciałby przyjąć dar tak smutny?

 W drodze do uczynków, o których nawet
nie wiedzieli, że noszą je w sobie.

 To nie są czasy, w których można żyć. W tych czasach można tylko umrzeć.