
Żadne z nas już nie pamięta, Jak beztrosko biegły dni, ...
Żadne z nas już nie pamięta,
Jak beztrosko biegły dni,
Wiele nam nie było trzeba,
Ja i Ty i długo nic.
Bo kto uważa, że jest czymś, gdy jest niczym, ten zwodzi samego siebie.
Tylko ci którzy płakali w ciszy, wiedzą jak bardzo boli trzymanie wszystkiego w sobie.
Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.
W życiu możesz liczyć najwyżej na to, że reszta świata o tobie zapomni.
Dawniej śmierć była mi zawsze tylko kimś z szerszego towarzystwa. Teraz zasiada ze mną do jednego stołu: muszę się z nią zaprzyjaźnić.
Nigdy jednak nie można poznać ludzi patrząc na ich powierzchowność.
Życie to nie teatr, gdzie wszyscy aktorzy po skończonym przedstawieniu wracają do domów. W życiu naprawdę grasz o wszystko.
Lepiej mieć do czynienia z adwokatem, aniżeli z doktorem i księdzem.
"Czuję, że konam, choć z ran krew nie broczy.
Czemu ciągle oddycham, chociaż świat się dla mnie skończył?
Nie da mi ukojenia promyk słońca tego dnia.
Nie da mi ukojenia światło księżyca tej nocy."
Łatwiej się poddać, niż o siebie zawalczyć.