
Żadne z nas już nie pamięta, Jak beztrosko biegły dni, ...
Żadne z nas już nie pamięta,
Jak beztrosko biegły dni,
Wiele nam nie było trzeba,
Ja i Ty i długo nic.
Każdy człowiek – człowiekiem.
Nie – białym, czarnym, śniadym czy czerwonym.
Świat dzieje się także we mnie, nie tylko w czasie i przestrzeni. Ja też jestem przestrzenią.
Chciałam uciekać, ale nie miałam dokąd.
Obojętność Meksykanina wobec śmierci wynika z obojętności wobec życia.
Wolność to niska cena za przeżycie.
Pieniądz i informacja dają człowiekowi pozycję.
A ten, który posiada wiedzę, nie będzie narzekał.
Jemu się wydaje, że jest gorętszy niż powierzchnia słońca.
Czas przynosi radę. Należy oczekiwać jej cierpliwie. Bywa, że trzeba zawierzyć chwili.
Tylko biedni poznają sens życia; bogaci i ustawieni muszą się go domyślać.