Żadne z nas już nie pamięta, Jak beztrosko biegły dni, ...
Żadne z nas już nie pamięta,
Jak beztrosko biegły dni,
Wiele nam nie było trzeba,
Ja i Ty i długo nic.
Dopiero w nieszczęściu poznajemy naprawdę samego siebie.
Małe rzeczy są naprawdę małe, ale być wiernym w małych rzeczach - to wielka rzecz.
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.
Rano budzi mnie przeciąg i kac. Sam nie wiem, co gorsze.
Jej głowa była otulona papierosowym dymem, a dusza pijana i obciążona balastem.
Udawaj że możesz, aż ci się uda.
Skóra i kości nie świadczą o całości...
Niestety, czasami życie obchodzi się z nami okrutnie, a my nie możemy nic na to poradzić.
Skoro i tak skaczę w piekle, to mogę po drodze zaszaleć
Wszystko się zmienia, ale czasem zmienia się na gorsze i wtedy trzeba coś przedsięwziąć.