Stara pomyślała: wojna jest cicha. Pokój to hałas.

 Trudno jest rozstać się z jakimś nawykiem i nie mieć uczucia, że to ostateczne pożegnanie.

 Nasze podwòrko było całkiem spore.

 Ludzie tak już mają, że jak się do czegoś przyzwyczają,
to nie zwracają na to
większej uwagi.

 W naszym życiu nic nie jest na stałe. Na tym polega jego urok. Życie to chaos. Ale głęboko wierzę, że ludzie, którzy się obok nas pojawiają dzielą się na dwie kategorie. Czasami znajdujemy osobę, która będzie z nami na lata, a czasami zjawia się obok nas ktoś na chwilę. Na sezon. Jak kolekcja wiosna/lato, jesień/zima. Ktoś, kto jest z nami z określonego powodu. Ktoś, kto nas czegoś nauczy. O sobie albo o świecie. I siebie również. Ktoś, kto da nam dużo przyjemności. Obudzi w nas uczucia, które – wydawałoby się – dawno w nas przygasły. Ktoś, kto nas zmieni. A później po prostu odejdzie.

 Nie lękajcie się tych, którzy sprzedają ciało, lecz nie mają mocy kupić duszy.

 Chęć ukrycia się jest wynikiem paniki. Zapamiętaj to sobie.

 Zastanów się, jakie jest prawdziwe znaczenie piękna. Piękna jest to, co działa i odnosi sukces, a nie to, które tylko wygląda ładnie. Prawda, sprawiedliwość i odwaga. Oto wartości, które powinny napełniać Cię dumą, a nie to, jak wyglądasz i jak jesteś postrzegany przez innych.

 Nie pytaj próżno, bo nikt się nie dowie,Jaki nam koniec gotują bogowie.

 (...) drzwi frontowe trzasnęły jak pękające serce.

 To samotne przedsięwzięcie. Ścieżka, którą muszę przejść sam. Ja i tylko ja.