Nie patrz w przeszłość - tam już byłeś i wszystko ...

 A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.

 Nic nie mówić i w nic nie wierzyć.

 W życiu najczęściej stwierdza się: "to za wcześnie" albo: "to za późno".

 Nie odznaczamy się niczym szczególnym. Jesteśmy tylko częścią zewsząd ograniczonej nieskończoności. Czy warto tedy tak srogo traktować siebie i innych? Wszystko jest takie małe, a my tacy krótkotrwałi. Musimy kochać siebie i innych, bo to jest jedyna rzecz, którą możemy sprawić wobec świata i siebie, a która ma znaczenie.

 Wszystko, co najważniejsze, staje się tylko raz w życiu.

 Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.

 Chleb jest ważny, wolność jest ważniejsza, ale najważniejsza jest niezłomna wierność i wierna adoracja.

 Ludzie są nieszczęśliwi, kiedy żyją tylko dla siebie.

 Każdy może stać się młodym, ale musi się w tym przez bardzo wiele lat zaprawiać.

 Ludzie boją się śmierci, bo nie umieją cenić życia.