Ale życie to nie jest rozbita szklanka. Tego nie da ...
Ale życie to nie jest rozbita szklanka. Tego nie da się odkupić.
Nadszedł czas, abyśmy się zaangażowali w obronę ziemi, ludzi i ich przyszłości.
Życie nie jest niczym innym jak wymianą zapachów.
Muzy są jak duchy: niekiedy zjawiają się bez zaproszenia.
Do prawości człowieka prawego należy to, że kiedy jest mu bardzo ciężko, uchodzi jak ranne zwierzę
na ubocze i tam w cichości i samotności liże rany,
i kiedy jako tako wyliże się, wtedy dopiero pokazuje
się ludziom i światu na oczy. Nie wcześniej.
Słowa to tylko słowa i one rzadko zawracają z drogi kogoś, kto tego nie chce.
Czasem można pobłądzić, kochać nieodpowiednią osobę, płakać nad drobnostkami, ale to jedynie zbliżyło nas do miejsca, w którym jesteśmy. Wszyscy popełniamy błędy, mamy rozterki i żale z przeszłości. Ale każdy z nas ma siłę by ukształtować nowe dni w swą przyszłość. Każda rzecz, która przytrafia nam się w życiu przygotowuje nas do tego, co ma jeszcze nadejść.
Nie odznaczamy się niczym szczególnym. Jesteśmy tylko częścią zewsząd ograniczonej nieskończoności. Czy warto tedy tak srogo traktować siebie i innych? Wszystko jest takie małe, a my tacy krótkotrwałi. Musimy kochać siebie i innych, bo to jest jedyna rzecz, którą możemy sprawić wobec świata i siebie, a która ma znaczenie.
Nic nie boli tak jak życie.
Śmierć jest jedyną rzeczą w życiu, która przychodzi bez trudu.
Gdybyż można opancerzyć się na upokorzenia!