Mam taki charakter, który czasem łatwo skrzywdzić i choć nie ...

 Przyjrzyj się temu, co dziś nazywasz problemem, katastrofą albo kryzysem, i zadaj sobie następujące pytanie: Czy za pięć lat będzie to miało jakieś znaczenie? Odpowiedź najczęściej brzmi: „nie”. […] Zbyt często zadręczamy się błahostkami.

 Być może przeznaczenie nie istnieje, ale powinno istnieć.

 A ja stoję i zastanawiam się dlaczego, gdzie, co.

 To straszne pozbawić człowieka złudzeń, w które zabłądzą daleko.

 Ludzie, łącząc się miedzy sobą, narzucają sobie taki czy inny sposób bycia, mówienia, działania, i każdy zniekształca innych,będąc zarazem przez nich zniekształcany. To wszystko dokonywa się poprzez Formę.

 Czuwajmy nad tym, by nie stać się klasztorami z czterema gwiazdkami... Niech zawsze będzie gdzieś przynajmniej jedna szyba wybita, którędy mogłaby wejść skarga... By nie zapomnieć o czasie, kiedy dokuczało nam zimno.

 Często mówi się, że gdy człowiek umrze, to jego życie mknie przed oczyma. To prawda. To nazywa się życiem.

 Nie można żądać od innych, aby nas rozumieli, jeśli my ich nie rozumiemy.

 Rejestrowanie życia jest kiepskim substytutem przeżywania go.

 Obojętność Meksykanina wobec śmierci wynika z obojętności wobec życia.