Od samego grania rozumu człowiekowi nie przybywa.

 Ludzie w pewnych dziedzinach to banda skończonych śmieci.

 Biedna ta moralność, która składa się tylko z zakazów.

 Bo to właśnie jest piekło – ciągłe powtarzanie.

 Piękne istoty często są złośliwe.

 A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.

 Im dłużej się żyje, tym ranek jakby wcześniej przychodzi z każdym rokiem.

 Śmierć przychodzi wówczas, gdy czas staje w martwym punkcie.

 Życie – lepsze czy gorsze – zawsze jest piękne.

 Wstałam, otrzepałam dłonie z ziemi, weszłam do domu i ciebie tam nie było.

 Chodzi mi o to, że pisarze... kształtują życie swych bohaterów.