"Chodź by strach ci nie pozwalał, wrogowi na swoim usiąść ...

 Tych, którzy nam pomagają, często zapominamy, wrogów nigdy.

 Najdziwniejszym z ludzi jest geniusz: ten tak daleko w przyszłość wybiega, że ginie z oczu ludzi z nim żyjących, a nie wiadomo, które pokolenie pojąć go zdoła.

 Wszyscy chcemy dożyć starości i wszyscy zaprzeczamy, że już nadeszła.

 Częściej słyszymy pouczenia niż pocieszenia.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia,
całe lata bez dachu nad głową,
ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.

 Bez przyjaciół życie staje się nijakie.

 Nie zakłócałem spokoju. Zakłócałem wojnę.

 Było jej tylko przykro, że dziwny splot wydarzeń odmienił jej serce i że uczucie, które się w nim zalęgło, musiało zostać zduszone przez absurdalny wybryk losu.

 Owszem, można sobie wybierać drogę,ale nie ludzi, których się spotyka.

 Ludzie mówią o tobie, bo gdyby opowiadali o sobie nikt by ich nie słuchał.