Nie ma we mnie dawnych marzeń. Niczego nie planuję. Mało wymagam od innych. Właściwie to niczego nie oczekuję. Nie stawiam warunków. Zaczęłam rozumieć, że na niewiele rzeczy w życiu mam wpływ. Mogę być odpowiedzialna jedynie za siebie, nie za innych. Życie to labirynt wyborów. Czasami trzeba puścić wszystko wolno, nieważne jak bardzo jest nam tego żal i że kiedyś pokładaliśmy w tym nadzieję. Trzeba iść dalej. Mieć w sobie siłę żeby niepotrzebne emocje zostawić w przeszłości, a nie toczyć walkę z samym sobą. Chcę odetchnąć świeżym powietrzem i zakończyć to, co niepotrzebne. Jedynie tęsknota czasami rozrywa mi skórę. Ale to nie tęsknota za Tobą. Nie miej złudzeń. Ja tęsknię za sobą.
Człowiek musi wybierać i nie wolno mu się godzić na swój los.
Mądrość człowieka zależy od równowagi między jego wiedzą a niewiedzą.
Mów dziecku,
że jest dobre,
że może,
że potrafi.
Co ma ożyć w pieśni, zginąć powinno w rzeczywistości.
Żyć bez nadziei to rzecz straszna!
Kto żyje bez szaleństwa mniej jest rozsądny niż mniema.
Życie to teatr, ale większość ludzi nie ma swojej roli. Grają to, co podsunął przypadek, nie grają siebie.
Ubrana była w suknie koloru kości słoniowej a w oczach miała zapowiedź świata.
Powiedz mi, że gdzieś na tym świecie istnieje jeszcze dobro. Powiedz mi, że dla nas wszystkich jest jeszcze jakaś nadzieja.
