Ironia życia leży w tym, że żyje się je do ...

 Zestarzałem się. Straciłem odwagę.

 Myślisz za dużo, bo myślami zasłaniasz się przed światem;
więcej gadasz, niż obserwujesz;
poddajesz się przesądom,
a nie analizujesz, co się dzieje.

 Uważaj na słowa, które wypowiadasz. Raz wypowiedziane, mogą być tylko wybaczone, nie zapomniane.

 Żyłam bez celu, a więc tak, jakby mnie nie było.

 Najbardziej wyprowadzają z równowagi głupota i zmarnowane starania.

 Przeje*ane być wrażliwym.

 Możesz chcieć zabić się codziennie, ale grunt to zawsze znaleźć wymówki, żeby tego nie robić.

 Nie śmierć mnie niepokoi, ale umieranie.

 Życie to nie jest coś, czego doświadczamy. Życie jest tym, co osiągamy. I nigdy nie jest za późno na odkrycie nowych planów czy nowych marzeń.

 Wirtualna zabawa z iluzją bycia we dwoje.