
Myślałem, że najgorsze w życiu to być samotnym. Tak nie ...
Myślałem, że najgorsze w życiu to być samotnym.
Tak nie jest. Najgorsze w życiu to być z ludźmi,
którzy sprawiają, że czujesz się samotny.
Niektórych rzeczy nie można
nauczyć - trzeba ich doświadczyć.
Opinie są jak odbytnice. Każdy ma swoją.
(...) moja cierpliwość to nie Schengen, ma swoje granice.
Codzienne radości i kłopoty traktuj tak samo: z jednych się nie ciesz, a z drugich się nie smuć.
W tej ciszy dałoby się słyszeć nawet upadającą szpilkę.
I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.
Chcemy dażyć zaufaniem, bo to wypełnia pustą dusze, ale gdy raz to zaufanie naruszono nigdy juz nie bedzie takie same jak przedtem
Człowiek nie może żyć bez nieustannej ufności w coś niezniszczalnego.
Jaki sens ma życie,jeśli nie można go z kimś dzielić.
Szkoda tych pięknych marzeń, które już się spełniły!