
Jeżeli sami nie nadamy rzeczom jakiegoś charakteru, utoniemy w tej ...
Jeżeli sami nie nadamy rzeczom jakiegoś charakteru, utoniemy w tej nijakości.
Lepiej coś robić, niż siedzieć, czekać i myśleć o głupstwach.
Nie to ważne, jaki jest twój los,
ale to, jak go przyjmiesz!
Potrafię przyznać się do błędu, przeprosić i wiele wybaczyć. Niezwykle cierpliwy ze mnie człowiek i myślę, że moje granice tolerancji dla ludzkich zachowań sięgają bardzo daleko. Taki już ze mnie typ. Ugodowy. Czasami jednak zdarzy się - chociaż niezwykle rzadko - że ktoś uprze się na tyle, że te granice przekroczy. Wtedy zaczynam wyznawać "mamtowdu*izm" i "c*ujmnietoobchodzizm". Wtedy już nikogo nie przepraszam, jedynie samą siebie, że wcześniej byłam tak grzeczna, nazbyt wyrozumiała w stosunku do innych i zbyt mało honorowa w stosunku do siebie.
Rozsądni dorośli nie widują rzeczy, które nie istnieją, ani nie otrzymują informacji we śnie.
Czas to bogactwo, którego nie można zaoszczędzić: trzeba je wydawać.
Owinęłam folią bąbelkową brutalną rzeczywistość, jaką przedstawiały słowa.
Różnice mogą irytować i budzić sprzeciw, ale nie muszą prowadzić do podziałów.
W życiu chodzi o to, by być trochę nie możliwym.
Z naszym wizerunkiem odżywa nasza psyche.
Życie spędzone na popełnianiu błędów jest nie tylko zacniejsze, ale także bardziej użyteczne niż życie spędzone na nierobieniu niczego.