Któż jednak powie, że za tymi chmurami nie ma słońca?

 Ludzi można, według mnie podzielić na „leniwych"
i „pracowitych”. „Leniwi” czekają na pomoc innych
a troskę o swoje zdrowie składają na barki lekarzy, bioterapeutów itp. „Pracowici” natomiast chcą pomóc sobie sami i poznać przyczyny swoich chorób;
nie zawsze jednak wiedzą jak to zrobić.

 Towarzysz niedoli nie jest dobrym kompanem – jest zaledwie towarzyszem w cierpieniu.

 Z kim kto przestaje, takim się staje.

 Tak naprawdę jednak prawdziwą walką jest pisanie.

 Życie jest za krótkie, żeby tracić je
na dyskusje o życiu. Lepiej je przeżyć.

 Naród uwierzył, że jeszcze nie dojrzał do tego, aby wybierać właściwych gubernatorów.

 Szczęście jest widokiem życia, a próżność jego sprężyna, życie jest ofiara śmierci, śmierć celem życia.

 Tylko raz jest się młodym, tylko raz się przeżywa wszystko po raz pierwszy.

 Życiem rządzą same sprzeczności. Nigdy nie będziemy w stanie zrozumieć tych wszystkich pokręconych zależności.

 Dziwne, że ludzie mogą myśleć o śmierci, kiedy jest tyle do zrobienia w życiu.