Któż jednak powie, że za tymi chmurami nie ma słońca?
Któż jednak powie, że za
tymi chmurami nie ma słońca?
Ludzi można, według mnie podzielić na „leniwych"
i „pracowitych”. „Leniwi” czekają na pomoc innych
a troskę o swoje zdrowie składają na barki lekarzy, bioterapeutów itp. „Pracowici” natomiast chcą pomóc sobie sami i poznać przyczyny swoich chorób;
nie zawsze jednak wiedzą jak to zrobić.
Towarzysz niedoli nie jest dobrym kompanem – jest zaledwie towarzyszem w cierpieniu.
Z kim kto przestaje, takim się staje.
Tak naprawdę jednak prawdziwą walką jest pisanie.
Życie jest za krótkie, żeby tracić je
na dyskusje o życiu. Lepiej je przeżyć.
Naród uwierzył, że jeszcze nie dojrzał do tego, aby wybierać właściwych gubernatorów.
Szczęście jest widokiem życia, a próżność jego sprężyna, życie jest ofiara śmierci, śmierć celem życia.
Tylko raz jest się młodym, tylko raz się przeżywa wszystko po raz pierwszy.
Życiem rządzą same sprzeczności. Nigdy nie będziemy w stanie zrozumieć tych wszystkich pokręconych zależności.
Dziwne, że ludzie mogą myśleć o śmierci, kiedy jest tyle do zrobienia w życiu.