Któż jednak powie, że za tymi chmurami nie ma słońca?

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Nie myślimy - jesteśmy milczeni.

 Nienawidze wolności- zmusza do wybierania.

 Ja nie istnieję, przypomniał sobie.

 Jeszcze gorsze od porażki jest poddanie się hańbie i zniewoleniu bez walki.

 Gdybyśmy nie byli śmiertelni, nie umielibyśmy płakać.

 Nigdy nie wiesz co będzie jutro, więc spraw, aby każda chwila była najpiękniejsza.

 Człowiek nie docenia tego co ma i pragnie coraz więcej. Dopiero gdy straci to co miał zaczyna żałować, że tego nie potrafił docenić...

 Życie to nie jest poszukiwanie siebie samego. Życie to stworzenie siebie na nowo. Jakiekolwiek ograniczenia to tylko ograniczenia, które sami sobie narzucamy.

 Człowiek jest kowalem swego losu.