Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, ...
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.
Udostępnij:
Inspiracje:
Kiedy staram się świadomie zapamiętać jakąś chwilę, nigdy się to nie udaje.
Często uśmiech na zewnątrz
maskuje ogromny ból i cierpienie wewnątrz.
Najpiękniejszą wiosną jest dobroć serca.
Zaangażowanie osobiste powinno być obce profesjonaliście.
Narrator zwykle jest po stronie swoich bohaterów, a narrator wszechwiedzący zawsze jest po stronie swoich bohaterów. Nie ma innego wyjścia: narrator wie przecież, jak wszystko się skończy, a wszechwiedza skazuje na miłosierdzie. Nie można być jednocześnie wszechwiedzącym i niemiłosiernym.
Tako rzecze chińskie ciasteczko.
Pod morderczymi ciosami losu głowa ma krwawi, lecz się nie chyli.
Przypadek to tylko ogniwo w łańcuchu konieczności.
Twoje serce jest tam gdzie twój skarb. Musisz odnaleźć ten skarb, aby wszystko nabrało sensu.
Trudno jest rozstać się z jakimś nawykiem i nie mieć uczucia, że to ostateczne pożegnanie.
Pomimo że każda chwila radościtrwa niezmiernie krótko, a później znika, zawsze jednak zostawia za sobątrwałą nadziejęi jeszcze trwalsze wspomnienie.