Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.
Wolność to niska cena za przeżycie.
Za dużo chcemy ogarnąć rozumem. Powinniśmy pamiętać o sercu.
Nikt nie rozdaje bogactw tak hojną ręką jak zaszczuty zwierz.
Można pojechać daleko, lecz nie ucieknie się od samego siebie. Tak jak od cienia.
Istnieją liczne sposoby obrony przed pokusami, ale najpewniejszym jest tchórzostwo.
Jak tam święta, udane czy rodzinne?
W życiu trzeba się do wszystkiego przyzwyczaić, nawet do wieczności.
Są sprawy, o których nie sposób mówić. Można o nich tylko malować.
Czas, straszny lekarz, w ślepym bezrozumie leczy najdroższy ból wbrew sercu.
Tak wielu ludzi ma niesamowity talent robienia sensacji z niczego.... Ich życie musi być naprawdę nudne...
