„Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd".
W tej ciszy dałoby się słyszeć nawet upadającą szpilkę.
Sława lepiej pasuje zmarłym - mawiał mi często - to wypożyczony strój, żywi wyglądają w nim śmiesznie.
Kto ratuje jedno życie, ten jakby ratował cały świat.
Żyć długo - to chce każdy; ale być starym - nikt.
Czas spieszy, goi, dzieli.
Moja ręka się nie podniesie. Mogę wam pokazać szramy na mojej duszy.
Żadna ilość dobrych czynów nie zmieni to, co jest „teraz”. Całe twoje życie jest „teraz”. Zawsze byłeś tu i zawsze będziesz tu. The „past” was never anything more than „now”. The future will never be anything more than „now”. In truth, there is no life „outside” of this moment.
A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.
Chleb dla mnie - to sprawa materialna. Chleb dla drugich - to już sprawa duchowa.
Życie jest niesprawiedliwe, ale to wcale nie znaczy, że jest nie do wytrzymania.
