„Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd".
Zazdrość widać równie wyraźnie jak zaćmienie słońca.
Królestwo kłamstwa nie jest tam, gdzie się kłamie,
lecz tam gdzie się kłamstwo akceptuje.
W życiu pojawiają się takie osoby z których już nigdy nie jesteś w stanie się wyleczyć - a najbardziej boli gdy widzisz, że są szczęśliwe właśnie bez Ciebie.
Mnie nie podejrzewa nikt. Gdyż nikt nie wie, kim jestem.
Gdyby się było zawsze szczęśliwym, nie sprawiałoby to żadnej przyjemności.
Przyłączył się do większości [tj. umarł].
Niepowodzenie w kwestii umierania jest zawsze godne pochwały.
Złość jest z natury wieczna, dlatego nie ma nic do stracenia ani do zyskania.
Celem życia człowieka jest wędrówka do Boga.
Życie zaczyna się po czterdziestce.
