Doszłam w życiu do chwili, gdzie już za dużo nie tłumaczę. Jeśli ktoś ...

 Wszyscy mamy jakieś ograniczenia.

 Ileż śmierci trzeba nam przeżyć, by się nauczyć, że i my umrzemy.

 Czasem wystarczy chwila, żeby zapomnieć o całym życiu. Czasem nie wystarczy życia, by zapomnieć o jednej chwili.

 Nic nie wymaga tak szczelnych zasłon jak życie wewnętrzne.

 Wiedziałem również, że po to, by znów była moja, muszę najpierw ją utracić.

 Dum spiro, sperodopóki oddycham, nie tracę nadziei.

 Tylko dureń szybko rozstaję się ze swoimi pieniędzmi.

 O zmarłych należy tylko mówić dobrze,albo nie mówić nic.

 Mam wrażenie, że poranki klaszczą. Żeby mnie obudzić.

 Z nadmiaru światła kruszy się grudzień (...).