Gdybym polecił - zwykł mówić [Król] - gdybym polecił generałowi przybrać postać morskiego ptaka, a generał nie wykonałby rozkazu, to nie byłaby to wina generała. Byłaby to moja wina.

 Ten, kto znalazł, śpi z otwartymi oczami.

 Ale wszystko, co dobre, ma swój koniec, często koniec smutny żałosny zły.

 Niestety najczęściej tak w życiu jest, że nie wiemy komu możemy zaufać. Bliscy potrafią zdradzić, a zupełnie obcy przyjść z pomocą. Większość ludzi woli ufać wyłącznie sobie, bo to najlepszy sposób żeby się nie sparzyć. Zaufanie to krucha rzecz. Raz zdobyta pozwala korzystać z ogromnej swobody, ale utracona jest nie do odzyskania.

 Powiadają, że lepsze zło znane niż nieznane.

 Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłaś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzona.

 Pies umie umrzeć bez zaskoczenia.

 Nie istniejemy sami w sobie, lecz tylko w naszych wzajemnych odczuciach.

 W najgorszym najgorsze jest czekanie na najgorsze.

 Pośpiesznie obalane mury mogą przygnieść tych, których się kocha.