Przyłapałem się w tej samej chwili na tym,
że nie zawsze, nie zawsze oczywiście,
ale czasami, jeśli akurat śmieję się, to
dlatego, żeby po prostu nie zapłakać.
Śmierć jest tak przerażająco
ostateczna, tymczasem życie obfituje
w niezliczoną ilość możliwości.
Bezwzględne zło wywołuje konieczność istnienia bezwzględnego dobra.
Nie dość zapewnić komuś zbawienie; trzeba mu jeszcze dać środki do życia.
Kiedyś traktowałem
ludzi dobrze. Teraz -
z wzajemnością.
Zawsze uderzał mnie pociąg intelektualistek do ciemnych typów, brutali i kretynów.
Jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma.
Gdy założymy klapki na oczy, żeby kogoś nie widzieć, na sto procent się potkniemy.
Szczerość boli, ale przynajmniej wiesz na czym stoisz.
Zdegenerowane brudy dla brudnych, zdegenerowanych umysłów!
