[...] sny to myślowy odpowiednik streszczeń książek; nie pamięta się nieistotnych szczegółów.
Odwaga nie polega na nieodczuwaniu strachu,
ale na umiejętności działania mimo niego.
Śmierci boją się najwięcej ci, których życie posiada najmniejszą wartość.
Liczą się efekty, staraniami chwalą się tylko nieudacznicy.
Dlatego ja, choć pałac mam, własnego lokaja udaję.
Prawda jest tak, że każdy z nas jest pozostawiony sam sobie i bezradny...
Więc zdarzają się jakieś katastrofy nieszczęścia i tragedie. Żyjemy w świecie szarpanym gwałtownymi wichrami,
pełnym atakujących pasożytów.
Śmierć przychodzi równie szybko jak życie.
Twoje życie będzie świętem, jeżeli potrafisz się cieszyć ze zwykłych codziennych rzeczy.
Aby być niewierzącym, można być także powierzchownym i wierzyć płytkim hasłom. Aby być wierzącym, trzeba myśleć.
Nasze życie stworzone jest tak, że pod spojrzeniem, którym je ogarniamy, staje się straszne lub cudowne.
