Życie to sztuka wyłuskiwania, raczkowania, wysupływania się z epok i z wszystkiego, co fałszywe, do prawdy, jasnej i prostolinijnej, której nikt nie jest w stanie zaprzeczyć.
Człowiek tylko wtedy rozumie swoje życie, kiedy w każdym człowieku widzi siebie.
Nic tak nie tłumi zdolności do współczucia jak nieustająca rozpacz.
...wychodzenie za mąż z rozsądku jest właśnie pozbawione rozsądku.
Bywa, iż sobą zdumiewam siebie.
Czasem trzeba robić rzeczy, na które się nie ma najmniejszej ochoty.
"Człowiek czuje się dużo lepiej, gdy wie, że ktoś o nim myśli."
Kto chce rozkoszować się radością - musi ją dzielić. Szczęście narodziło się bowiem jako jedno z bliźniąt.
Życie jest ciągłym wehikułem czasu, niosącym nas przez chwile pełne ekstazy i stagnacji. Przeżywanie tego jest zarówno przywilejem, jak i obowiązkiem każdego człowieka.
Przeklęta niech będzie logika.
