Wystarczy uznać religię za prawdziwą, ażeby przestała ona istnieć.

 Ponieważ Bóg kocha biednych, miłuje również wszystkich ludzi, którzy kochają biednych.

 Dopóki walczymy, jesteśmy zwycięzcami. W prawdziwej religii najważniejsze jest postawa, a nie argument. Możemy się niekiedy mylić, mówić niewłaściwie, ale najważniejsze jest, żebyśmy byli prawdziwi, autentykni, szczerzy. Bóg jest prawdą, jest autentykiem, jest szcerością. Wszystko inne jest lukrowaniem rzeczywistości.

 Wielu byłoby chętnych, gdyby droga do nieba nie prowadziła przez cmentarz.

 Modlitwą jest przede wszystkim nie to, co widać i słychać, ale to, co dzieje się w głębi duszy.

 Bóg nie zamyka człowiekowi drzwi do wieczności. Jest zawsze gotów, aby przebaczyć, przywrócić godność, wskazać drogę. Zdrada najbardziej boli, ale nawet ona nie jest w stanie oddzielić nas od Bożej miłości.

 Modlitwa jest największym majątkiem człowieka.

 Kościół nasz powinien się świecić w nas, a nie w naszych słowach.

 Śmierć może być pocałunkiem Boga.

 Jesteśmy w drodze do Boga: już sama ta okoliczność nadaje sens każdej godzinie i każdemu dniu.

 Boże mój, źródłem jakże nieprzebranych cierpień może być literatura.