Człowiek jest tylko trzciną, najwątlejszą w przyrodzie, ale trzciną myślącą.

 Czyż człowiek nie jest tylko kwiatem uniesionym przez wiatr?

 Nikt nie wdrapał się na szczyt w towarzystwie strachu.

 Mówienie jest wysiłkiem: nie zdoła człowiek wyrazić wszystkiego słowami.

 Po psie płaczą szczerzeI dłużej niż tu lud po bohaterze.

 Dobrze jest od czasu do czasu przestać robić to, do czego się przywykło, by wiedzieć, że człowiek rządzi przyzwyczajeniem,a nie na odwrót.

 Należy energicznie usiłować odeprzeć kłamstwo i fałsz przez odwołanie się do źródeł, pamiętając, że pierwszym obowiązkiem historyka jest nie dopuścić do kłamstwa, drugim zaś – nie bać się powiedzieć prawdy.

 Człowieka, którego nazywamy
dziś specjalistą, dawniej nazywano człowiekiem o jasnych poglądach.

 "Jak coś mnie wk*rwia to mówię, że mnie wk*rwia a nie, że złowrogo szumią wierzby czy duch mój na rozżarzone węgle dupą usiadł."

 Kiedy człowiek odczuwa obrzydzenie do tego, co robi, zaczyna wątpić we wszystko. Przy odrobinie roztropności może to być początkiem dochodzenia do Prawdy.

 Dobrzy ludzie są mniej dobrzy, a źli ludzie są mniej źli, niż to się wydaje.