Może wejdziesz do łóżka. Porozmawiamy.

 Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.

 -Och, Ellen, jakie to strasznie smutne mówić o miłości, a nigdy jej nie zaznać.

 Mówi się, że wojna to śmierć. Dla mnie wojna jest jak nowy szef, który oczekuje niemożliwego.

 Każdy korytarz dokądś prowadzi. Skoro jest wejście, musi być i wyjście.

 Czymże jest umieranie,
jeśli masz żyć do końca świata.

 Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się coś do kochania.

 Albowiem tak do mnie mówi
sprawiedliwość: „Ludzie nie są równi".

 Czasami po prostu nie było dobrych wyborów.

 Brak poczucia humoru nie zawsze jest dowodem powagi.

 Rzecz w tym, że kiedy ktoś każe mi
coś robić, od razu mam problem.
Chcę takiemu komuś powiedzieć,
żeby się odpieprzył, zrobię, jak mi się zechce. Nawet jeśli chodzi o coś,
na co tak naprawdę mam ochotę.