Nigdy nie będzie tak, że wszyscy będą cię kochać. Lepiej ...

 W naturze rzeczy leży, że ci, którzy zbawiają świat przed pewnym zniszczeniem, nie otrzymują wielkich nagród.

 Skarbie, wyniosłaś marudzenie do poziomu sztuki, nie potrzebujesz już nawet słów.

 W ciszy człowiek dokładniej chwyta wszystkie warianty własnych rozterek
i niepokojów. Trudniej mu podjąć decyzję
i to, co uważał już za rozstrzygnięte, znowu zaczyna rozmieniać na drobne.

 Szczęście przychodzi na chwilę
a potem odchodzi. Czasem na całe lata. Ale smutek smutek osiada na dnie duszy.

 Wszystkie genialne pomysły biorą się z najprostszych podstawowych potrzeb.

 W końcu o wiele bezpieczniej być tchórzem. I o wiele wygodniej.

 Kiedy niepohamowana żądza wiedzy prowadzi do żądzy władzy, człowiek błądzi, podąża w mrok i pustkę.

 Miłość jest być może najwierniejszym doradcą, ale drugie miejsce zajmuje gniew.

 Istotne jest to, że złe sny są o wiele lepsze od złych przebudzeń.

 Gdyby łatwo było być
dobrym, wszyscy by tacy byli.