Rzecz zawsze sprowadza się do dwóch możliwości. Zacząć żyć albo ...

 Rzecz nie w tym, że znosi się
cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.

 Sprawy zawsze wydają się prostsze, kiedy spojrzymy na nie przez ramię, prawda?

 Jakie życie ją czeka, gdyby udało jej się uciec w las? Byłaby samotna i wyrzucona poza nawias. Prześladowana przez tych, których darzyła zaufaniem. Zdradzona
przez tych,którzy obiecali ją chronić.

 Obcowanie z klasyką na ogół gwarantuje niezłe perwersje.

 Iść za marzeniem i znowu iść za marzeniem, i tak zawsze aż do końca.

 Więcej to pułapka, bo nigdy nie jest dość.

 Nie był ideałem, ale dla niej był idealny.

 Ja czuję się u siebie tam, gdzie jestem obca.

 Mam nadzieję- mówi cicho
- że znów cię poznam. Jeśli tego chcesz, oczywiście. Jest wokół ciebie mgła, którą pragnę rozwiać.

 Przecież wyznań miłości nie
należy się w życiu wstydzić, bo
przecież to od miłości zaczyna się życie.