W moim rodzinnym mieście za darmo można było jedynie dostać ...

 Kraina zmarłych nie jest miejscem kary ani nagrody. Jest miejscem nicości.

 Tak, zakochałam się. Ale nie wiedziałam,
że to tak nieznośna choroba.

 Teraz żyłem już w świecie, w którym umarli tańczą.

 (...) miasta są jak ludzie: emanują swoimi pragnieniami.

 Jeśli tak właśnie wygląda życie, po co w ogóle wstawać z łóżka?

 Zaufanie jest jedynym sposobem na odkrywanie tego, co przyniesie nam jutro.

 Jaśnie państwa nie ma w domu, wzięli gorzkie żale, poszli na roraty.

 Zawsze będziesz do jego dyspozycji. Jak i do dyspozycji tych, których spotkasz po drodze. Tak samo jak oni dla ciebie. To jest to, co ludzie robią.

 Jedzenie może być dobre- myślała, uśmiechając się z powodu tego odkrycia.

 Nie smakiem rozkoszuje się podniebienie, ale wspomnieniem.