Zagubiłam się w Agencji w nadziei, że odnajdę swoje miejsce.

 Może właśnie przede wszystkim dlatego płakałam: bo przetrwałam.

 Plotki mają wiele wspólnego z piórami.Jedno i drugie rzadko ma jakąkolwiek wagę.

 Jeżeli śmierć bliskich czegoś nas uczy, to przede wszystkim tego, że na świecie nie liczy się nic poza miłością.

 Ludzie nie mogą ze sobą żyć przez swoją głupotę, a nie różnice między nimi...

 Takie jest prawo życia, że wszystko musi umierać. Lecimy, lecimy w przestworza i nagle jest koniec, pada słowo: finis, i wszystko znika. Na zawsze.

 Źli ludzie lubią się mścić. Dlatego przyzwoici ludzie powinni ich pozabijać.

 Może kiedy nie ma się do kogo wracać,
łatwiej jest znieść,że świat idzie z dymem.

 Właśnie to się robi, gdy się kogoś kocha: walczy się o niego i goni się go, kiedy się wie, że nas potrzebuje. Pomaga mu się toczyć walkę z samym sobą i nigdy nie zostawia, nawet jeśli sam już spisał się na straty.

 Nie kradną ,tylko biorą, co żle leży.

 Jak pogodzić głębię pijanej
duszy z płycizną pijanego ciała?