Zaraza nie jest na miarę człowieka.

 Ja po tych wszystkich latach to naprawdę chcę już zacząć inaczej żyć, mieć kogoś, kto może nie tyle byłby oparciem dla mnie, ale kto by mnie potrzebował i dla kogo mógłbym żyć, bo takie życie bez sensu jest straszne, nawet jeśli człowiek na co dzień robi coś, co go wciąga.

 Jesteśmy niewolnikami miłości i to, kto zostanie nam przydzielony do kochania, to loteria.

 To zabawne, że to, co nigdy się nie stało, zniszczyło to, co wydawało się wieczne.

 Miłość jest jak klepsydra: serce
napełnia się w miarę, jak mózg się opróżnia.

 Czasami wolałbym żyć samotnie i umrzeć w samotności. Tak by było fair.

 A jednak wszystko, co jest trudne, wymaga od nas dobrania takiego kąta widzenia, z jakiego wydaje się nieduże i lekkie.

 -Skromność to cecha frajerów. Ja nim nie jestem.

 Przecież wyznań miłości nie
należy się w życiu wstydzić, bo
przecież to od miłości zaczyna się życie.

 Kto czyta, nie kłamie – przynajmniej w tym samym czasie (…).

 Poznając bez końca, bez
końca doznajemy błogosławieństwa;
wiedzieć wszystko byłoby przekleństwem.