... zawsze mamy dość siły, żeby znieść cudze nieszczęścia.

 Pragnąłem wracać do miejsc, które się nie
zmieniają. Żeby wszystko czekało na mnie
jak zastygłe. Chciałem powracać do własnych
uczuć, tak jak powraca się do pierwszej miłości.
Nigdy się to nie udawało, ale zawsze próbowałem.

 Wyjdź kłopotom naprzeciw, a spotkasz ich o połowę mniej.

 Jesteśmy jak otwarcie i zamknięcie cudzysłowu, jak cudze słowa dożywotnio
na siebie skazane. Więźniowie życia, którego żadne z nas nie wybrało.

 Może wejdziesz do łóżka. Porozmawiamy.

 Bo zawsze mamy w życiu to, czego się nie baliśmy.

 W końcu czytanie jest poniekąd doglądaniem książek.

 Lubię myśleć, że ciągle jestem w kimś zakochana. Cóż innego mamy w życiu?

 Wino to poezja zaklęta w butelce.

 Nie podoba mi się świat gdzie "właściwe" zdarza się tak rzadko, że uważamy je za uprzejmość.

 Wiedza nigdy niczego nie wyjaśnia, tylko komplikuje.