Niczego nie mają, wszystko muszą sobie dokłamać, dozmyślać, dośpiewać.

 Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach
i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.

 Igranie z ogniem wcale nie musi oznaczać, że się sparzysz.

 Największe utrudnienia w życiu ludzie sprawiają sobie sami.

 Lęk oznacza głębokie, mdlące
poczucie, że za chwilę stanie się coś strasznego.

 Zawiść. To cecha ludzi ograniczonych
i jednocześnie chorobliwie ambitnych.

 Jedyną drogą do pogodzenia
się z przeszłością jest znalezienie sposobu, żeby ją za sobą zamknąć.

 Sprawiasz, że zaczynam
pragnąć tego, czego nie mogę mieć.

 Możesz się wściekać, ile chcesz, ale nic nie poradzisz na to, na co nic nie poradzisz.

 Aby zrozumieć koniec, trzeba najpierw pojąć początek...

 Najpierw boisz się, że
umrzesz, potem, że przeżyjesz.