Przebaczenie nie zna granic.

 Czas płynie bardzo powoli, kiedy w strachu przed piekłem trzeba jeszcze zasłużyć na niebo.

 Zanim ruszysz naprzód, musisz spojrzeć wstecz.

 "A może to ona była moją wielką miłością" - myślę teraz. "Może po prostu byłem za głupi, żeby to zrozumieć".

 W rzeczywistości nic więcej nie istnieje, tylko to, co czujesz.

 Normalność jest linoskoczkiem nad otchłanią nienormalności.

 Bywamy w miejscach,które znamy ,a znamy miejsca w których bywamy.

 To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest
wart miłości. Dopóki na nią zasługuje.

 Magia ma swoją cenę. Jest nią cierpienie.

 Siła wypełniona jest słabością. Jej imię - obojętność.

 I muszę przygotować jedną z twarzy na spotkane twarzy, które spotkam.