Rozważania o życiu

 Wewnątrz każdej bryły węgla tkwi
diament, który czeka, żeby się wydostać.

 Trzeba wciąż żywić nadzieję jakąś, wbrew sobie - sobą żywić ją trzeba.

 Gdy zamykasz się na innych - myślał powoli - sam sobie budujesz klatkę.

 Dlatego nie lubię luster, które pokazują moją prawdziwą twarz. Kiedy jestem sama, często spadam w pustkę. Muszę ostrożnie stawiać stopy, żeby nie spaść z krawędzi świata w nicość. Muszę uderzać ręką w jakieś twarde drzwi, żeby przywołać się z powrotem do ciała.

 Zapamiętaj sobie, żywi czy martwi, wszyscy czegoś szukamy.

 Historia jest tylko śmietnikiem biologii, mój przyjacielu.

 Wojna nie matka, jeno ze śmiercią ludzi swata.

 Czas szlifuje i poleruje nasze oczekiwania.

 Droga! Gdybym pałace mógł nazad odzyskać jedną łzą twoją, nie chcę, abyś łzę wylała.

 Człowiek jest na tyle silny, na ile potrafi znieść prawdę.