Raul jest tutaj, tak blisko. Śpi spokojnie i czeka, aż ...

 Często ceną szczęścia jesteśmy my sami.
Chodzi o to, aby ofiarować siebie, zrezygnować
z własnego życia, dać je w ofierze, ale nie
z ciężkiego obowiązku czy fanatyzmu,
ale lekko, ochoczo, z miłości.

 Nikt nie jest sam, nikt nie jest niezapomniany, nic nie jest pozbawione znaczenia, nic nie jest nieważne.

 Tylko zły ser z wiekiem nie robi się lepszy. Ale człowiek to nie ser!

 Kryzys wieku średniego jest dlatego, że dotarłeś na szczyt drabiny i widzisz, że była ona oparta o niewłaściwą ścianę.

 Wszyscy palicie dla przyjemności. Ja palę po to, aby umrzeć.

 Aby człowiek przestał szukać śmierci, musi chyba zrozumieć, że naprawdę może umrzeć.

 Niewiele wiedziała o mężczyznach, a to, co wiedziała, nie interesowało jej.

 Stali w kolejce jak w sklepie. Kiedy jednego obsłużono śmiercią, inni przesuwali się na jego miejsce.

 Nieumarli są ludźmi nieszczęśliwymi.

 -Bąbel: Hej, panowie, obudźcie się, chyba jesteśmy na miejscu.
-Serfer: No, mam przeczucie, że jesteśmy blisko.
-Laska: Wiecie co, pójdę sprawdzić, co jest za górką.
Bąbel i Serfer sikają, a Laska idzie na górkę.
-Bąbel: I co, są bunkry?
-Laska: Bunkrów nie ma, ale też jest zajebiście!