Wczesny ranek. Wyruszyć o świcie. Podróżować dookoła, wyprzedzając słońce, ukraść ...

 Za pieniądze można sobie kupić atrakcyjną aparycję, ale forsą nie zmieni się duszy, nie zmyje brudu, nie wypoleruje porysowanej powierzchni.

 Rozsądny człowiek powinien poprzestać na towarzystwie swej własnej osoby.

 Słuchaj, kiedyś przechodziłem przez wioskę. Jakiś dziewięćdziesięcioletni dziadunio sadził drzewo migdałowe. „Hej, dziadku! – wołam. – Sadzisz drzewo migdałowe?” A on, zgarbiony, odwrócił się i powiedział: „Tak, mój synu, ja postępuję tak, jakbym nigdy nie miał umrzeć!” „A ja – odparłem – postępuję tak, jakbym miał umrzeć w każdej chwili”. Kto z nas dwóch miał rację, szefie? – Spojrzał na mnie triumfalnie. – Tu cię mam! – powiedział.

 Fantazjowanie i marzenie może złamać człowiekowi serce.

 Człowiek nie jest niewolnikiem jednej osobowości.

 Poryczeć się jak dziecko jest dobrze.

 Myślę, że być szczęśliwym znaczy być przygnębionym, czuć satysfakcję, płonąć.

 (...) wciąż jeszcze wierzę w wewnętrzną dobroć ludzi.

 A więc tak kończy się małżeństwo, pomyślała Julia Hamill, wbijając łopatę w ziemię

 Utrata choćby mizernego promyka nadziei jest gorsza od całkowitego jej braku.