Miarą skarbu jest jego wartość w potrzebie.

 Nie złościmy się na ludzi, którzy są nam obojętni.

 To za tę kobietę z pustką w
oczach gotów byłbym umrzeć.

 Dzieje człowieka to dzieje cierpienia!

 Nie przyjmuję wsparcia od tych, którzy moją ojczyznę znieważają.

 Gdzie zasadzisz, chłopcze, róże, oset nie wyrośnie.

 Miłość to nie coś, co ci się przydarza, ale coś, co się robi.

 Próba zdobycia tego szczytu jest jednak z samej swej natury działaniem nieracjonalnym – zwycięstwem pożądania nad rozumem.

 Śmierć jest pewnym
rodzajem wolności.

 (...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.

 Ci, którzy nie pamiętają przeszłości, skazani są na jej powtarzanie.