Ufam mu na tyle, na ile sama mogę przesunąć fortepian.

 Nie ma losu i przypadku. Są nasze wybory.

 Trzeba więc pilnować, by kultura pielęgnowała dobroć, nie nienawiść.

 Nie szukaj tego, co jest zbyt ciężkie,
ani nie badaj tego, co jest zbyt trudne dla ciebie.

 Tak, by nam się serce śmiało
do ogromnych, wielkich rzeczy.
A tu pospolitość skrzeczy...

 Czasem boję się zasnąć z powodu tego, co za sobą zostawiam.

 Był przyjacielem, który zmieni się we wroga, aby pozostać przyjacielem.

 Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.

 Lek zapukał do drzwi.
I wiara otworzyła je i nic za drzwiami nie było.

 Jak możesz być sobą, skoro wyglądasz tak samo, jak wszyscy wokół?

 Zdemaskujesz jedno kłamstwo, tylko po to, by pojawiło się dziesięć kalejnych pytań w nim.