Ilekroć mówiła to, co myśli, wszyscy wydawali się zgorszeni.

 Co żyje musi umrzeć.

 Nie odkładaj na jutro tego, co trzeba zniszczyć dzisiaj.

 trwaj chwilo, jakże jesteś piękna!

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią.

 Miłość nie ma nic wspólnego z nauką. Nie kocha się za coś, tylko mimo wszystko.

 Iskry uniosły w górę ich prawdy i kłamstwa.

 W końcu wszystkie uczucia i wszystkie myśli prowadzą do złudzeń.

 -No przecież trzeba nauczyć się chodzić, sir, zanim człowiek spróbuje biegać.
– Nie! Nigdy tego nie mów, Tolliverze! Nigdy! Biegaj zanim zaczniesz chodzić! Lataj zanim zaczniesz pełzać! Ale zawsze naprzód! (…) Wszystko albo nic, Tolliverze!

 Jeśli chcesz, by cię objęto, otwórz ramiona.