Mówiłam ci już wcześniej, nad czasem nie umiem zapanować.

 Przekazujemy dłońmi, oczyma to, co boimy się powiedzieć.

 Wiara to rozum, który stał się odważny, a nie przeciwieństwo rozumu.

 Byłam rozkojarzona i zablokowana, otoczona niedopracowanymi piosenkami i niedokończoną poezją. Brnęłam i brnęłam, ale w końcu zawsze natrafiałam na mur, na moje własne wyimaginowane ograniczenia. A potem poznałam faceta, który zdradził mi swój sekret, bardzo prosty zresztą: Gdy natrafiasz na mur, rozwal go kopniakiem.

 Tęskniłem za nią po prostu. Bez niej nic nie smakowało tak samo dobrze jak z nią.

 Gdyby nie burze od czasu do czasu, nie bylibyśmy w stanie docenić słonecznych dni.

 Kochać - to utracić panowanie nad sobą.

 Przyjaźń poznaje się po tym, że nic nie może jej zawieść, a prawdziwą miłość po tym, że nic nie może jej zniszczyć.

 Kochać to znaczy czynić dobro.

 Trzeba zrozumieć, co się traci, żeby
strata w pełni do nas dotarła.

 Co, kto miłuje, to i we śnie czuje.