(…) tylko współegzystencja wielu cywilizacji światu właściwy rozwój zapewnić może.

 Tak, pomyślała. Powiedz, że jestem jak dwudziestoletnia whiskey, a ja stanę się twoja.

 Każdy z nas jest swoim chiroscuro, własnym kawałkiem iluzji, który stara się przerodzić w coś konkretnego, coś realnego.

 Nagle moja szklanka jest nie tylko w połowie pełna, lecz nawet wypełniona po brzegi.

 Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.

 Kaleczą się i dręczą milczeniem i słowami, jakby mieli przed sobą jeszcze jedno życie.

 
Diabeł znany jest zawsze lepszy od diabła nieznanego.

 Wyglądasz prześlicznie, jakby ktoś podłączył ci wtyczkę do szczęścia.

 Wprawdzie nie pada, ale za to leje.

 Na horyzoncie zawsze czeka nas coś niemiłego.

 Nie ufaj nikomu. Wal przebojem po swoje.