Miłość jest cudem, który zawsze może się zdarzyć.

 Lepiej i więcej się uczę, przechodząc przez wszystko samemu, popełniając własne błędy. Niedobrze jest unikać błędów, które mogą nam pokazać coś nowego...

 Od nadmiaru można oślepnąć. Dlatego zdarza się, że chodząc pod ugwieżdżonym niebem, nie widzimy ani jednej gwiazdy.

 Przez chwilę wydaje mi się, że słyszę śmiech. To życie ze mnie drwi...

 Wszystko jest w rękach człowieka, dlatego należy je myć często.

 Zabijamy to, co
najbardziej kochamy.

 Trudno cokolwiek znaleźć, jeżeli się nie wie, czego szukać.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Jest prawdą, że ci, których spotykamy, mogą nas zmienić, i to czasem tak gruntownie, że nie jesteśmy już tymi samymi ludźmi, nawet z nazwiska.

 Komórki wpojonej podejrzliwości nie giną, żyją w ludzkiej psychice, dają przerzuty.

 Nic tak nie łączy ludzi jak rozpacz. Nic tak nie zbliża nas do siebie jak smutek.