Nawet w tłumie można być samotnym.

 Całe nieszczęście ludzi płynie stąd, że nie mówią jasnym językiem.

 Świat jest tak pusty i pozbawiony miłości, kiedy nie ma na nim nikogo, kto by wrzasnął twoje imię i przywrzeszczał cię do domu.

 Nie od nas zależy nasz koniec, tak jak przyjście nasze na świat. Jak do tamtego trzeba być dojrzałym, tak i do tego.

 (...) po kres naszego istnienia.

 Istnieje ogromna przepaść między teorią a praktyką.

 Powiedział:
- Kocham cię.
Pomyślał:
„Mam cię gdzieś"

 Lepiej być o trzy godziny za wcześnie niż o minutę za późno.

 Wielkie to brzemię sam dla siebie człowiek.

 Tak, zakochałam się. Ale nie wiedziałam, że to tak nieznośna choroba.

 Akt czytania to partnerstwo. Pisarz stawia dom, ale to czytelnik się do niego wprowadza.