Nie musisz brać ślubu z drzewem, by zerwać jabłko.

 To, co czynimy za życia,

odbija się echem w wieczności.

 ...abyś zawsze był komuś potrzebny, i tej radości, gdy czyjaś twarz rozjaśnia się na twój widok.

 Świszczą tylko kule dookoła, tej która jest dla Ciebie nie słychać.

 Tak, pomyślała. Powiedz, że jestem jak dwudziestoletnia whiskey, a ja stanę się twoja.

 Tak naprawdę, to nie ty mnie obchodzisz, ale wzruszenie którego doznaję, kochając cię.

 Ktoś powiedział, że córki to zemsta losu za młodość ojców.

 Czy już w czasie spadania umiera się ze strachu?

 Aureliano (...) nie przestał pragnąć jej ani przez chwilę. Znajdował ją
w ciemnych sypialniach zdobytych miast(...), w zapachu zaschniętej krwi na bandażach rannych, w nagłym lęku wobec niebezpieczeństwa śmierci, wszędzie i o każdej godzinie.(...)Im głębiej jednak pogrążał jej obraz w gnoju wojny, tym bardziej wojna upodabniała się do Amaranty.

 A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei. Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec.

 To dziwne uczucie, nie wiedzieć,
kim się dokładnie jest.