Kiedy jest dużo pracy, nie ma przynajmniej czasu na myślenie.

 Miłość jest jak klepsydra: serce napełnia się w miarę, jak mózg się opróżnia.

 Jak coś umiera, trzeba to dobić, zamiast przedłużać agonię!

 Mogę mieć bałagan w szafie, ale w uczuciach lubię mieć porządek.

 „Brakuje mi miłości i tamtej dziewczyny, którą byłaś. Brakuje mi uczucia, jakie mi dawałaś, ale ja mam resztkę nadziei, że takie uczucie jeszcze mnie dopadnie, niech będzie wtedy jak wściekły pies rzucający się do gardła, niech mnie nawet zagryzie, ale jeszcze raz chciałbym je przeżyć, chciałbym czerwone ślepia tego psa znowu zobaczyć”.

 Najtrudniejszy jest koniec miesiąca. Zwłaszcza trzydzieści ostatnich dni.

 Zdziwienie, zaskoczenie to początek zrozumienia.

 Tylko wtedy będziemy mieć szansę na zwycięstwo, kiedy będziemy mieć głowę na karku i będziemy trzymać się razem.

 Strata czasu jest, podobnie do śmierci, nieodwracalna.

 Wybór idzie w parze z winą. Nie ma od niej ucieczki.

 Bez względu na to, jak trudną ma się za sobą przeszłość, zawsze można zacząć od nowa w dniu dzisiejszym.