Jak coś umiera, trzeba to dobić, zamiast przedłużać agonię!

 A przecież kochałam, tak mocno, że byłam gotowa umrzeć dla idei.

 Pójdę z Tobą nawet Ścieżką Umarłych i wszędzie, gdzie poprowadzisz.

 Miłość to rzeczownik oznaczający zobowiązanie.

 Dziś świat cały jest martwym domem. Jest olbrzymim obozem koncentracyjnym, tak wielkim,
iż nie potrzeba kolczastych drutów,
gdyż i tak nie ucieknie się nigdzie.
Można tylko kontemplować zagładę.

 Nie wystarczy zdobywać mądrości, trzeba jeszcze z niej korzystać.

 Nie chcę być z kimś, kto uzupełni moją duszę, chcę kogoś, kto ją otworzy. Chcę mieć wybór.

 Pomocy, ale nie ratujcie mnie.

 Trzeba iść do przodu, a nie patrzeć w przeszłość.

 Bóg każdemu objawia się inaczej, aby łatwiej trafić do jego serca.

 Chorujemy przed śmiercią po to, byśmy mogli odwyknąć od własnego ciała.