Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ...

 Zostałam więźniem własnego umysłu - a było to naprawdę przerażające miejsce.

 Trzeba mieć dla kogo żyć. Reszta jest milczeniem.

 Mówiłam ci już wcześniej, nad czasem nie umiem zapanować.

 Boimy się tego, co najbardziej jest do nas podobne.

 Potrzeba tylko otworzyć oczy. Serce kłamie, a głowa zawodzi. Jedynie oczy widzą prawdę. Patrz oczyma. Słuchaj uszami. Wąchaj nosem i czuj przez skórę. Potem dopiero myśl. W ten sposób poznasz prawdę.

 Milczenie to warstwa ochronna, zabezpieczająca przed cierpieniem.

 Matka powiedziała mi kiedyś, że samotnie nie da się przetrwać - a gdyby nawet jakoś się udało, to nikt nie chce takiego życia.

 Nienawiść, zawiść, chciwość i zemsta – wszystko to zamiatano pod dywan, bo „co ludzie powiedzą".

 Przeszłość może nas skrzywdzić, jeśli na to pozwolimy.

 Opuszczenie toksycznych ludzi, to ważny krok w drodze do bycia szczęśliwym.