Jesteś moja, Aniele. I nie pozwolę, by cokolwiek to zmieniło.
Żałuję, że nie znają Ciebie tak jak ja, ponieważ byłbyś wtedy bezpieczny. Podobnie jak a czuję się bezpieczna w Twoich ramionach.
To zawsze błąd mieć rację zbyt wcześnie.
To nie ból, lecz strach przed bólem zmusza człowieka do uległości.
Czasami masz ochotę ich ranić. Tych, którzy kochają cię za mocno.
Byłby przystojny, gdyby nie wiedziała, co się kryje za tymi lodowatymi oczami.
- Nie jesteś zwyczajna, Gwendolyn - wyszeptał, gładząc mnie po włosach. - Jesteś całkiem, zupełnie niezwykła.
Może Bóg istnieje, a może nie. Tak czy inaczej, jesteśmy zdani na siebie.
Jeśli nie starasz się przełamywać barier, pewnego dnia to one skutecznie przyprą cię do muru.
Gość jest najpierw jak złoto, potem
– jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo.
