Ucz się języków, bo świat nie zna litości.

 Za słabi by żyć. Ale dość silni by upierać się przy życiu.

 Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.

 Szczęśliwe zakończenia naprawdę się zdarzają. Trzeba mieć tylko dość odwagi, żeby stawić im czoła.

 Tej jednej rzeczy nie potrafi nawet Bóg:
By się odstało to, co raz już się stało.

 A tu szaro i smutno. Mam na lewym przedramieniu wypalone piętno śmierci.

 Ludzie zajmują się swoimi sprawami, jakby świat miał trwać wiecznie. A nie będzie trwał. Nigdy nie miał trwać wiecznie.

 Sprawia mi przyjemność myśl, że może w nocy umarłem i że to właśnie jest śmierć – stan wszechogarniającego spokoju.

 Najtrudniejszą rzeczą jest przeżyć życie i nie kłamać...i...i we własne kłamstwo nie wierzyć.

 Ono, teraz wiem, że to my nadajemy znaczenie rzeczom, a nie one nam.

 Pójdę z Tobą nawet Ścieżką Umarłych i wszędzie, gdzie poprowadzisz.